«Να πέσουμε για ένα κωλόσπιτο;»
Άστραψε και βρόντησε ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος σχετικά με τη «βίλα της Μιμής» που είχε προκαλέσει πολιτική θύελλα στην εποχή του.
Γιατί όχι; Σε μια δημοκρατική χώρα μπορείς να πέσεις για ένα πάρτι, πόσω μάλλον για μια βίλλα. Ας ερωτηθεί ο Πρωθυπουργός της Βρετανίας κ. Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος, όπως αποδείχθηκε, είναι εξίσου «ανέμελος» με τον κ. Μητσοτάκη.
Ευτυχώς ή δυστυχώς (θα το κρίνετε εσείς), στην Ελλάδα δεν είμαστε τόσο αυστηροί. Αχάριστοι αν όχι προδότες, θα χαρακτηρίζονταν εκείνοι οι επιφανείς της Νέας Δημοκρατίας που όπως ακριβώς στη Βρετανία, θα επιχειρούσαν να ρίξουν τον κ. Μητσοτάκη.
Εκείνο που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα είναι ότι κάποιοι προσπαθούν να μετατρέψουν τη δημοκρατία μας σε «κατευθυνόμενη δημοκρατία», ώστε τα κόμματα να συμφωνούν και οι πολίτες να εγκρίνουν όσα εντέχνως κάποιοι τους υπαγορεύουν (ο ιστορικός StanleyPayneή ο Κώστας Καραμανλής στου Μπαϊρακτάρη έχουν περισσότερες πληροφορίες).
Η προσπάθεια επιβολής «κατευθυνόμενης δημοκρατίας» επαληθεύεται από το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την οικονομία του προσφιλούς στον πρωθυπουργό ψυκτικού από το Περιστέρι, αλλά κυρίως για την οικονομία των πέντε γνωστών οικογενειών της ολιγαρχίας. Συνεπώς, ας στρέψουμε αλλού την προσοχή μας…
Δεκαετίες είχαμε να δούμε τόσο μαζική παράλυση. Παρέλυσαν ταυτόχρονα ο Πρωθυπουργός, οι υπουργοί του, δυο βαθμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ακόμη και οι καλολαδωμένοι μηχανισμοί της κυβερνητικής προπαγάνδας. Μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να χειριστεί μια μέτρια έως μικρή χιονοθύελλα, η οποία έχει με ακρίβεια προβλεφθεί, τι περιμένετε να κάνει σε μια κρίση εθνικά επικίνδυνη;
Ο προβληματισμός μπορεί να συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό. Μια κυβέρνηση που ο Πρωθυπουργός της δηλώνει ότι οι αρμόδιοι για τέτοια περιστατικά δεν κάθονται καν στο ίδιο τραπέζι, ότι αλλού βρίσκεται και αλλού κοιτά ο καθένας τους σε ώρες κρίσης, τι ομολογεί; Την ανικανότητά της. Ούτε να τους μαζέψει στην ίδια αίθουσα δεν μπόρεσε μέχρι σήμερα. Άρα…
Πρέπει να φύγει ο κύριος Μητσοτάκης. Η πρόσφατη πρόταση μομφής δεν προήλθε τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο από την πραγματικότητα. Όχι την πραγματικότητα εκείνη που βλέπει από το τζάμι του, αλλά την πραγματικότητα της Αττικής Οδού, στις δυο μετά τα μεσάνυχτα, υπό το μηδέν.
Πολύ σοβαρά, θα μπορούσε να πει κανείς στον ένοικο του Μαξίμου:
Κύριε Πρωθυπουργέ, μπότες και στολή του σκι έχετε, γιατί δεν κατεβήκατε στους χιονισμένους δρόμους; Πώς είπατε; Ότι δεν κάνει τέτοια αστεία πράγματα ένας πρωθυπουργός; Κι όμως, αυτό ακριβώς έκανε ως καγκελάριος ο Γκέρχαρντ Σρέντερ. Φόρεσε τις γαλότσες του και κατέβηκε στις πλημμύρες, κερδίζοντας συναισθηματικά τη Γερμανία ολόκληρη. Ας δούμε και μια άλλη πτυχή…
Χωρίς καύσιμα ήταν τα εκχιονιστικά της Αττικής Οδού. Πώς το κρίνετε αυτό; Πείτε μου εσείς, για να μη γίνομαι εγώ κακός. Θα μου πείτε ότι τα εκχιονιστικά ανήκουν σε ιδιωτική εταιρία, όχι στο κράτος. Αναγνωρίζουν λοιπόν το χειρότερο; Ομολογεί η κυβέρνηση ότι είναι απολύτως ανήμπορη απέναντι στις ιδιωτικές εταιρίες, στις οποίες ξεπούλησε τα ασημικά;
Τι να πεις γι’ αυτήν την κυβέρνηση που δεν μπορεί να ξεχιονίσει τη Λεωφόρο Μεσογείων; Που νομίζει ότι πετά σαν Ραφάλ ενώ σέρνεται σαν εκείνο το φέρετρο, στου Ζωγράφου, που είδαμε στην τηλεόραση;
Γνωρίζαμε μέχρι τώρα ότι τα τραίνα περνούν βρέξει – χιονίσει. Ότι η γραμμή δεν κλείνει ποτέ. Πώς πρέπει να χαρακτηριστεί μια κυβέρνηση που κατάργησε το τραίνο σε εννιά νομούς της χώρας, αλλά κι εκεί που το άφησε δεν μπορεί να προχωρήσει πέρα από την Οινόη;
Τι πρέπει να κάνει ο πρωθυπουργός όταν ο αρμόδιος υπουργός του δηλώνει ότι «σήμερα το βράδυ θα έχετε ρεύμα», και αυτό το σήμερα έρχεται μετά τρεις έως πέντε ημέρες στην Ανατολική Αττική;
(Άλλος υπουργός του δήλωσε ότι δεν μας τα είπε καλά η ΕΜΥ, ενώ υπάρχουν σωρός τα βίντεο ότι τα είπε άριστα.)
Τι γνώμη έχουν οι κάτοικοι της Αττικής για μια κυβέρνηση που στηρίζεται σε βουλευτή, η οποία ζήτησε να επιβληθούν πρόστιμα σε όσους μπήκαν στην Αττική Οδό;
Η τραγική αλήθεια είναι ότι έχουμε μια κυβέρνηση λόρδων της πλάκας, οι οποίοι δεν βλέπουν πέρα από τις ιστοσελίδες που επηρεάζουν. Θα γίνει μια γνήσια δημοσκόπηση για αυτά που έζησαν οι άνθρωποι στην Αττική; Θα γίνει, αλλά δεν ελπίζω ότι θα δημοσιευθεί. Κάποιοι πιστεύουν ότι με την προπαγάνδα (επικοινωνία την λέμε τώρα) θα καταργήσουν την πραγματικότητα. Το έχουν επιτύχει αρκετές φορές, αλλά πιστεύω ότι δεν θα γελάσουν στο τέλος.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανακοίνωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε πρόταση μομφής για να σωθεί ο ίδιος. Και η συγνώμη του πρωθυπουργού; Εκείνη τη στιγμή που ξεστόμιζε τη λέξη «συγνώμη» δεν μεμφόταν τον εαυτό του; Η απάντηση είναι: Όχι. Υποκρινόταν ο άνθρωπος. Δείτε, όμως…
Όποιος ζητεί συγνώμη χωρίς να μέμφεται τον εαυτό του, πείτε μου, διδάξτε με, τι άλλο μπορεί να είναι παρά υποκριτής;
Αλλά έτσι έχει μάθει. Κάποτε είπε στην ολομέλεια της Βουλής: «Εγώ μέχρι τότε (Σ.Σ. σε σύντομο χρόνο) είχα πάρει τρία πτυχία». Ούτε ο Αϊνστάιν δεν θεώρησε ότι τα πτυχία αποκτώνται λες και είναι χασαπόχαρτο!
Ο πρωθυπουργός είναι ανεπαρκής. Το έλεγαν κάποτε και μέσα στο ίδιο το κόμμα του. Του έβαλαν πλάι το «επιτελικό κράτος» για να καλύψουν την ανεπάρκειά του. Αλλά αυτό το επιτελικό κράτος θεωρεί ως δημοσιογραφία τη ρυπαρογραφία, όπως αποδεικνύουν κάποια γαργαλιστικά μηνύματα στο κινητό του πιο έμπιστου συνεργάτη του.
Το «επιτελικό κράτος» θεωρεί αχρείαστη την αντιπολίτευση που το πονάει, θεωρεί τον ελληνικό λαό ποίμνιο που μπορεί να το χωρίζει και να το κατανέμει δημοσκοπικά όπως βολεύεται. Αλλά τι τα θέλετε, την κυβέρνηση την εκδικούνται το Μάτι και η Μάνδρα. Εκείνη η ύβρις βρίσκει σήμερα τη νέμεσή της, μια νέμεση που δεν εξαγοράζεται με διχίλιαρα…