Του Νάσου Αθανασίου
Η Ελλάδα σκοτώνει τα παιδιά της. Αν η έκφραση αυτή, παρόλο που τη δικαιολογεί η τραγωδία στα Τέμπη, φαντάζει υπερβολική, τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια ηπιότερη: αλίμονο στους νέους.
Υπάρχουν συγκεκριμένα αδυσώπητα δεδομένα που περιγράφουν την τραγωδία που ζουν σήμερα οι νέοι στην Ελλάδα. Αναφέρω τέσσερα…
ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΠΡΩΤΟ: Κατά τη δεκαετία του 2010 μια νέα διασπορά Ελλήνων αναδύθηκε από την οικονομική κρίση. Υπολογίζονται σε εκατοντάδες χιλιάδες εκείνοι που κατέφυγαν κυρίως στη βόρεια Ευρώπη για να βρουν μια δουλειά της προκοπής. Τώρα οι δύο στους τρεις από αυτούς τους Έλληνες μετανάστες δηλώνουν ότι δεν θα γυρίσουν πίσω. Μεγάλωσαν και σπούδασαν εδώ, αλλά είναι απογοητευμένοι από την πατρίδα τους και θέλουν να διατηρήσουν το εκεί καλό βιοτικό τους επίπεδο.
Τούτο προκύπτει από έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (επιστημονικά υπεύθυνη η καθηγήτρια Ρεβέκκα Παιδή). Πρόκειται για μεγάλη αποτυχία της χώρας μας, μεγαλύτερη από την πτώχευση που μας οδήγησε στα μνημόνια, δεδομένου ότι τότε πτωχεύσαμε σε χρήματα, ενώ τώρα πτωχεύουμε σε ανθρώπους.
Γιατί οι άνθρωποι αυτοί αρνούνται να γυρίσουν πίσω; Οι ίδιοι δηλώνουν ότι από την πατρίδα τους λείπει το ενδιαφέρον για την έρευνα και την καινοτομία. Θεωρούν αποκρουστικό ότι απουσιάζει η αξιοκρατία στην επιλογή προσωπικού. Βρίσκουν το κράτος εχθρικό στον πολίτη. Συμπερασματικά, κρίνουν ως απεχθή την κατάσταση στην Ελλάδα.
Το φαινόμενο έχει τραγικά αποτελέσματα και στον οικονομικό τομέα. Ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Θ. Πελαγίδης ανέφερε σε πρόσφατη ομιλία του ότι «ο αριθμός των νέων μεταξύ 20 και 29 ετών έχει μειωθεί στο μισό (από 1.200.000 στις 600.000) και η χώρα θα αντιμετωπίσει σημαντικό πρόβλημα εργατικού δυναμικού, το οποίο θα επηρεάσει αρνητικά τους ρυθμούς της οικονομικής της ανάπτυξης».
ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Στα πανεπιστήμια εισήλθαν πέρυσι περίπου δέκα χιλιάδες φοιτητές λιγότεροι. Ωστόσο, άνω του 35% δεν φοίτησε στη σχολή του παρόλο που εγγράφηκε κανονικά. Το κόστος διαβίωσης σε άλλη πόλη ήταν γι’ αυτούς απαγορευτικό. Τα ενοίκια απρόσιτα. Τώρα πολλά από τα παιδιά αυτά μελετούν για να ξαναδώσουν εξετάσεις, όχι οπωσδήποτε για μια σχολή που θεωρούν καλύτερη, αλλά για μια σχολή που βρίσκεται κοντά στο πατρικό τους σπίτι.
ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΤΡΙΤΟ: Από την αρχή του 2022 οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας ασφαλίζονται υποχρεωτικά στο νέο κεφαλαιοποιητικό επικουρικό ταμείο (ΤΕΚΑ). Την προηγούμενη χρονιά οι νεοεισελθόντες ήταν 150.000 και κατέβαλαν στο ΤΕΚΑ 22 εκατομμύρια, πράγμα που σημαίνει ότι εργάστηκαν μόλις τρεις από τους δώδεκα μήνες του έτους ή μία από τις τέσσερις εβδομάδες του μήνα. Η φτώχεια τους δεν κρύβεται με τα φιλοδωρήματα του παππού.
ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: Στοιχεία – σοκ για την απασχόληση των κατόχων μεταπτυχιακών τίτλων στην Ελλάδα εμφανίστηκαν και για το έτος 2021. Από την Στρατηγική Δεξιοτήτων Εργατικού Δυναμικού, την οποία έχει εγκρίνει το Υπουργείο Εργασίας, υπογραμμίζουμε το βασικό: τη χρονιά αυτή 111.549 μεταπτυχιούχοι βγήκαν από την αγορά εργασίας της πατρίδας μας.
Και τούτο, παρά το γεγονός ότι κατά την ίδια περίοδο το ποσοστό απασχόλησης στην Ελλάδα αυξήθηκε. Πού πήγαν αυτοί οι άνθρωποι πάνω στο άνθος της ηλικίας τους;
Έφυγαν από την Ελλάδα για να βρουν καλύτερη τύχη σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή ακόμη και σε αυτές του Περσικού Κόλπου.
Ύστερα από αυτά τα δεδομένα επιλέξτε εσείς τον καλύτερο τίτλο. Η Ελλάδα σκοτώνει τα παιδιά της ή αλίμονο στους νέους; Άλλος τίτλος θα ήταν ανέντιμος, διότι «το τρένο των φοιτητών» ή «το τρένο των νέων», όταν δεν συγκρούεται μετωπικά με τη σημερινή κατάσταση, σε οδηγεί οριστικά εκτός Ελλάδας.
Πρέπει να δούμε, λοιπόν, ποιοι ερημώνουν αυτή τη χώρα και ποιοι μπορούν «να φτιάξουν κράτος», με άλλα λόγια να δημιουργήσουν μια πολιτεία που δεν διώχνει τα παιδιά της.
Ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε πριν από λίγες ημέρες ότι θα «γκρεμίσει το βαθύ κράτος». Ύστερα από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης, η δήλωσή του αυτή αποτελεί ομολογία αποτυχίας. Ή όχι; «Για να φτιάξει κράτος» και μάλιστα «επιτελικό» δεν τον ανέβασαν στην εξουσία;
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΟ ΠΑΡΟΝ, 25-26/03/2023